morgen
het lijkt net of “morgen” er nooit meer zal zijn
dat de zwarte nacht het licht voorgoed heeft verdreven
en onze, verstomde, stemmen verder drijven
in rivieren van oeverloos verdriet
het lijkt net of al onze jaren van samen zijn
plots stoppen voor een muur van onbegrip en
niet begrepen waanzin
en toch zal “de nieuwe morgen” er zijn
zal jouw zon ons terug verwarmen
zullen onze gedachten je nooit verzwijgen
kunnen we door je lach die muren slopen om
samen verder te gaan
gewoon omdat je er nog bent
en altijd zal zijn
altijd
liri
het lijkt net of “morgen” er nooit meer zal zijn
dat de zwarte nacht het licht voorgoed heeft verdreven
en onze, verstomde, stemmen verder drijven
in rivieren van oeverloos verdriet
het lijkt net of al onze jaren van samen zijn
plots stoppen voor een muur van onbegrip en
niet begrepen waanzin
en toch zal “de nieuwe morgen” er zijn
zal jouw zon ons terug verwarmen
zullen onze gedachten je nooit verzwijgen
kunnen we door je lach die muren slopen om
samen verder te gaan
gewoon omdat je er nog bent
en altijd zal zijn
altijd
liri