Vruow
het keren van de klinkers doet onze wenkbrauwen fronsen .
Waar is het gestroomlijnde ?
Waar is de perfectie?
Waar is de “vrouw” zoals we ze al onze hele levens hebben gekend?
Het keren van de klinkers legt een knoop in onze tong bij het uitspreken .
We kunnen het niet zo maar, achteloos, onze lippen laten passeren.
Onmogelijk het uit te schreeuwen omdat de o nu eenmaal niet achter de u wil zitten.
Is dit nu de literaire verkrachting van het wezen ?
Of betekent dit het keerpunt in de vrouw tout court ?
liri
het keren van de klinkers doet onze wenkbrauwen fronsen .
Waar is het gestroomlijnde ?
Waar is de perfectie?
Waar is de “vrouw” zoals we ze al onze hele levens hebben gekend?
Het keren van de klinkers legt een knoop in onze tong bij het uitspreken .
We kunnen het niet zo maar, achteloos, onze lippen laten passeren.
Onmogelijk het uit te schreeuwen omdat de o nu eenmaal niet achter de u wil zitten.
Is dit nu de literaire verkrachting van het wezen ?
Of betekent dit het keerpunt in de vrouw tout court ?
liri