Woordeloos
Ogen zoeken naar zwijgende tijd
Tijd die je niet meer aan me wil geven, kan geven
Oren gespitst naar je stem
Jouw geluid dat niet meer verstomd, maar door raast
Benen die achter je aan willen hollen
Verstrengeld in ongeloof, in ontastbaar waarheid
Mijn mond die openvalt , zinnen stokken in mijn keel
Tranen maken me woordeloos
liri